Overdag is het nog een gewone winkelstraat, maar als de schemer invalt is het in een mum van tijd één groot openluchtrestaurant. Grote schalen met vleeswaren en andere lekkernijen worden hoog boven het hoofd naar de tafels gedragen. Waar het in de middag nog rustig winkelen was, staan nu lange rijen met mensen te wachten op een fel begeerd plekje om te eten. We hebben het over de Via Pescherie Vecchie in Bologna, de ongekroonde culinaire hoofdstad van Italië.
De Via Pescherie Vecchie ligt in de wijk Quadrilatero, dat vierkant betekent. De keuze is reuze binnen dit vierkant. In de etalages lachen alle hammen, kazen en pasta’s je toe en smeken om op je bord te belanden.
We hebben ons oog laten vallen op restaurant La Baita, waar al het goeds uit Bologna vers vanuit de winkel naar buiten wordt gedragen. Onze naam wordt op een kladblokje genoteerd en netjes werken de obers het lijstje af als er een tafeltje vrijkomt. Een heerlijke schaal met vleeswaren is onze beloning. Bologna voldoet helemaal aan de verwachting.
Tafelen tussen de boeken
Aan het begin van de middag is het nog niet druk in restaurant Va Mo Là en dat past helemaal in de literaire traditie van de plek, waar de klandizie pas laat op de dag verscheen omdat tot diep de nacht was gewerkt aan die baanbrekende roman of dat hemelbestormende gedicht. We zijn nu in de Via delle Moline, een andere culinaire hotspot van Bologna.
Ooit zat in het pand van Va Mo Là een literair café en dat is de inspiratie geweest voor de inrichting. Het restaurant staat vol met boeken, ademt een huiselijke sfeer en daardoor heb je het idee in een gezellige huiskamer te dineren. De boeken zijn nog uit de inboedel van het voormalige café en zijn niet te koop. Wel kunnen ze gelezen worden tijdens het eten. Met een reisgenoot is dat wellicht minder leuk, tenzij je door alle gespreksstof heen bent. Voor de solo reiziger, die eens iets ander wil dan op zijn smartphone kijken, is het een leuk alternatief.
Daar bovenop is het eten ook nog eens top. De saus van de ’tagliatelle al ragout’ heeft vijf uur staan koken en de bijbehorende pasta is ter plekke vers gemaakt.
Tafelen tussen de boeken
Groene oase in de stad
Even buiten het historische centrum ligt het stadspark Giardini Margherita. Het is een heerlijke oase in de stad waar locals een kop koffie drinken, studenten in het gras zich verdiepen in hun studieboeken en sportievelingen hun rondjes rennen.
Het park werd in 1879 geopend en is vernoemd naar de zeer populaire koningin Margherita, echtgenote van koning Umberto I. Het is zesentwintig hectare groot en omvat een meer, wandelpaden, tuinen en uiteraard zit er in deze culinaire stad ook een restaurant.
De blikvangers van Bologna
Een bezoek aan Bologna is niet compleet zonder de beroemde twin towers te bezoeken, de Torre degli Asinelli en de Torre Garisenda. Ooit had de stad bijna tweehonderd torens. Deze dienden als schuilplaats bij oorlogen, maar waren ook een statussymbool. Hoe machtiger en rijker de familie, hoe hoger de toren.
Van al die torens zijn er nog maar twintig over, waarvan de Torre degli Asinelli en de Torre Garisenda de bekendste zijn.
Ze dragen nog steeds de namen van de families die ze ooit lieten bouwen. De Torre Garisenda gaat met het jaar schever staan.
Hij is om instorting te voorkomen al eens gehalveerd, zodat de twee er nu als een Mini en Maxi bijstaan. De hoogste van de twee kun je normaliter beklimmen, maar door de instabiele buurman is dat momenteel niet mogelijk.
Na een paar dagen in Bologna kunnen wij beamen dat de bijnamen ‘culinaire hoofdstad van Italië’, ‘de buik van Italië’ en ‘La Grassa (de vette)’ volkomen terecht zijn. Zeker in het centrum tref je in elke straat winkels en eetgelegenheden met de heerlijkste gerechten. Een wandeling door Bologna is een smaakvolle reis door een culinair paradijs.
